縱字取名的解释

基本字义

zòng 　 ㄗㄨㄥˋ

方言集汇

• 粤语：zung1zung3
• 客家话：ziung1ziung3ziung3ziung1ziung5ziung1ziung3ziung1ziung3zung1zung1
• zung3ziung6ziung1zung1zung3jiung1jiung3zung1zung3

《康熙字典》

• 《未集中》《糸字部》　·纵　·康熙笔画：17　·部外笔画：11
• 〔古文〕《广韵》子用切《集韵》《韵会》《正韵》足用切，踪去声。《说文》缓也。一曰舍也。《博雅》置也。《玉篇》恣也，放也。《书·太甲》纵败礼。《诗·大雅》无纵诡随。　又《诗·郑风》抑纵送忌。《注》发矢曰纵。　又《礼·仲尼燕居》纵言至于礼。《注》纵言，泛说事。　又《左传·襄二十六年》敢有二心乎。纵有，共其内，莫共其外。　又《尔雅·释诂》纵，乱也。　又省作从。《论语》从之纯如也。《前汉·王吉传》放从自若。　又《集韵》《韵会》祖动切《正韵》作孔切，音总。《礼·檀弓》丧事欲其纵纵尔。《注》读如总领之总。急遽趋事貌。　又《集韵》足勇切，音音踪。《广韵》纵横也。《韵会》或作从。《诗·齐风》衡从其亩。《类篇》东西曰衡，南北曰从。《贾谊·过秦论》合从缔交。《注》从，与纵同。　又与踪通。《前汉·萧何传》发纵指示兽处者，人也。《注》师古曰：读者乃爲踪蹟之踪，非也。○按隷释袁良：往者王尊发纵于平阳。杨着：追纵鲁参。鲁峻：比纵豹产。皆以纵爲踪。师古之说非是。　又《集韵》徂聪切，音丛。髻高大貌。

说文解字

• 《卷十三》《糸部》　·纵
• 缓也。一曰舍也。从糸从声。足用切

• 縱

  基本字义 zòng ㄗㄨㄥˋ 方言集汇 粤语：zung1zung3 客家话：ziung1ziung3ziung3ziung1ziung5ziung1ziung3ziung1ziung3zung1zung1 zung3ziung6ziung1zung1zung3jiung1jiung3zung1zung3 《康熙字...

  查看更多